Schoonheid

 Soms kan de schoonheid van Moeder Aarde mij zo diep raken. Eenzelfde wandeling die ik dagelijks maak, heeft opeens meer schoonheid. Ik zie de schoonheid en voel het diep. Wij zijn Moeder aarde. Jij en ik. De planten, de bomen, het fruit en de granen groeien uit de grond, voeden ons. Zoveel moois om te zien om ons heen. Ik kan er zo aan voorbij gaan. Door zogenaamde haast. Wat dat dan ook moge zijn. Door te vertragen is de schoonheid te zien. Is een boom een wonder. Ook ons lichaam is zo’n wonder. Ik verwonder me om de schoonheid die ik vandaag zie. Ieder van ons heeft deze schoonheid in ons. Hoe ons lichaam functioneert, hoe Moeder Aarde alles laat groeien, hoe perfect is dat. Elk blaadje, elke haar, het kloppen van ons hart, het waaien van de wind. Hoe fijn om dit te zien. Met mijn ogen te kijken, met mijn oren de vogels te horen, de wind op mijn huid, de reuk van pas gemaaid gras. Een diepe buiging voor Moeder Natuur waar ieder van ons thuis is.